സംശയം, രോഗം പകരുമോ, ഹദീസ്
233
✍🏻VMH സഖാഫി വണ്ടൂർ
❓❓❓❓❓❓❓❓
രോഗം പകരില്ലെന്നും പകരുമെന്നും സ്വഹീഹായ ഹദീസുണ്ടല്ലോ
അവ തമ്മിൽ വൈരുധ്യമില്ലേ,ഇല്ലെങ്കിൽ പണ്ഡിതർ അവയെ ജംഅ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ
🤔
✍✅✅✅✅✅✅
അവ തമ്മിൽ വൈരുദ്ധ്യമില്ലെന്ന് ഒട്ടനേകം മുഹിദ്ധിസീങ്ങൾ അടയാളപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്
പകരില്ലെന്ന ഹദീസ് കൊണ്ട് വിവക്ഷ സ്വയം പകരില്ലെന്നതാണെന്നും
(സ്വയം പകരുമെന്നതായിരുന്നു ജാഹിലിയ്യാ ജനതയുടെ വിശ്വാസം)
പകരുമെന്ന ഹദീസിന്റെ ഉദ്ധേശ്യം അല്ലാഹുവിന്റെ ഖദ്ർ,ഫിഅ് ല് കൊണ്ട് സംഭവിക്കാമെന്നുമാണെന്ന്( അത് കൊണ്ടാണ് പകർച്ച വ്യാധികളിൽ നിന്ന് പ്രതിരോധം സൃഷ്ടിക്കാൻ പലവഴികൾ തിരുനബി പറഞ്ഞതും)
ഇമാം നവവി തങ്ങളടക്കമുള്ള മഹാപണ്ഡിതർ ജംഅ് ചെയ്തതായി കാണാം
👇🏻ഇബാറത്ത് 👇🏻
قوله صلى الله عليه وسلم من رواية أبي هريرة : ( لا عدوى ، ولا صفر ، ولا هامة ، فقال أعرابي : يا رسول الله فما بال الإبل تكون في الرمل كأنها الظباء ، فيجيء البعير الأجرب ، فيدخل فيها ، فيجربها كلها ؟ قال : ( فمن أعدى الأول ) وفي رواية : ( لا عدوى ، ولا طيرة ، ولا صفر ، ولا هامة ) وفي رواية : ( أن أبا هريرة كان يحدث بحديث ( لا عدوى ) ويحدث عن النبي صلى الله عليه وسلم أيضا أنه قال : ( لا [ ص: 378 ] يورد ممرض على مصح ) ثم إن أبا هريرة اقتصر على رواية حديث ( لا يورد ممرض على مصح ) وأمسك عن حديث ( لا عدوى ) فراجعوه فيه ، وقالوا له : إنا سمعناك تحدثه ، فأبى أن يعترف به . قال أبو سلمة الراوي عن أبي هريرة : فلا أدري أنسي أبو هريرة أو نسخ أحد القولين الآخر ؟ ) قال جمهور العلماء : يجب الجمع بين هذين الحديثين ، وهما صحيحان . قالوا : وطريق الجمع أن حديث ( لا عدوى ) المراد به نفي ما كانت الجاهلية تزعمه وتعتقده أن المرض والعاهة تعدي بطبعها لا بفعل الله تعالى . وأما حديث ( لا يورد ممرض على مصح ) فأرشد فيه إلى مجانبة ما يحصل الضرر عنده في العادة بفعل الله تعالى وقدره .
فنفى في الحديث الأول العدوى بطبعها ، ولم ينف حصول الضرر عند ذلك بقدر الله تعالى وفعله ، وأرشد في الثاني إلى الاحتراز مما يحصل عنده الضرر بفعل الله وإرادته وقدره .
فهذا الذي ذكرناه من تصحيح الحديثين والجمع بينهما هو الصواب الذي عليه جمهور العلماء ، ويتعين المصير إليه . ولا يؤثر نسيان أبي هريرة لحديث ( ولا عدوى ) لوجهين : أحدهما أن نسيان الراوي للحديث الذي رواه لا يقدح في صحته عند جماهير العلماء ، بل يجب العمل به . والثاني أن هذا اللفظ ثابت من رواية غير أبي هريرة ؛ فقد ذكر مسلم هذا من رواية السائب بن يزيد ، وجابر بن عبد الله ، وأنس بن مالك ، وابن عمر عن النبي صلى الله عليه وسلم .
شرح مسلم ١٤/٣٧٧
✍🏻VMH സഖാഫി വണ്ടൂർ
❓❓❓❓❓❓❓❓
രോഗം പകരില്ലെന്നും പകരുമെന്നും സ്വഹീഹായ ഹദീസുണ്ടല്ലോ
അവ തമ്മിൽ വൈരുധ്യമില്ലേ,ഇല്ലെങ്കിൽ പണ്ഡിതർ അവയെ ജംഅ് ചെയ്തിട്ടുണ്ടോ
🤔
✍✅✅✅✅✅✅
അവ തമ്മിൽ വൈരുദ്ധ്യമില്ലെന്ന് ഒട്ടനേകം മുഹിദ്ധിസീങ്ങൾ അടയാളപ്പെടുത്തിയിട്ടുണ്ട്
പകരില്ലെന്ന ഹദീസ് കൊണ്ട് വിവക്ഷ സ്വയം പകരില്ലെന്നതാണെന്നും
(സ്വയം പകരുമെന്നതായിരുന്നു ജാഹിലിയ്യാ ജനതയുടെ വിശ്വാസം)
പകരുമെന്ന ഹദീസിന്റെ ഉദ്ധേശ്യം അല്ലാഹുവിന്റെ ഖദ്ർ,ഫിഅ് ല് കൊണ്ട് സംഭവിക്കാമെന്നുമാണെന്ന്( അത് കൊണ്ടാണ് പകർച്ച വ്യാധികളിൽ നിന്ന് പ്രതിരോധം സൃഷ്ടിക്കാൻ പലവഴികൾ തിരുനബി പറഞ്ഞതും)
ഇമാം നവവി തങ്ങളടക്കമുള്ള മഹാപണ്ഡിതർ ജംഅ് ചെയ്തതായി കാണാം
👇🏻ഇബാറത്ത് 👇🏻
قوله صلى الله عليه وسلم من رواية أبي هريرة : ( لا عدوى ، ولا صفر ، ولا هامة ، فقال أعرابي : يا رسول الله فما بال الإبل تكون في الرمل كأنها الظباء ، فيجيء البعير الأجرب ، فيدخل فيها ، فيجربها كلها ؟ قال : ( فمن أعدى الأول ) وفي رواية : ( لا عدوى ، ولا طيرة ، ولا صفر ، ولا هامة ) وفي رواية : ( أن أبا هريرة كان يحدث بحديث ( لا عدوى ) ويحدث عن النبي صلى الله عليه وسلم أيضا أنه قال : ( لا [ ص: 378 ] يورد ممرض على مصح ) ثم إن أبا هريرة اقتصر على رواية حديث ( لا يورد ممرض على مصح ) وأمسك عن حديث ( لا عدوى ) فراجعوه فيه ، وقالوا له : إنا سمعناك تحدثه ، فأبى أن يعترف به . قال أبو سلمة الراوي عن أبي هريرة : فلا أدري أنسي أبو هريرة أو نسخ أحد القولين الآخر ؟ ) قال جمهور العلماء : يجب الجمع بين هذين الحديثين ، وهما صحيحان . قالوا : وطريق الجمع أن حديث ( لا عدوى ) المراد به نفي ما كانت الجاهلية تزعمه وتعتقده أن المرض والعاهة تعدي بطبعها لا بفعل الله تعالى . وأما حديث ( لا يورد ممرض على مصح ) فأرشد فيه إلى مجانبة ما يحصل الضرر عنده في العادة بفعل الله تعالى وقدره .
فنفى في الحديث الأول العدوى بطبعها ، ولم ينف حصول الضرر عند ذلك بقدر الله تعالى وفعله ، وأرشد في الثاني إلى الاحتراز مما يحصل عنده الضرر بفعل الله وإرادته وقدره .
فهذا الذي ذكرناه من تصحيح الحديثين والجمع بينهما هو الصواب الذي عليه جمهور العلماء ، ويتعين المصير إليه . ولا يؤثر نسيان أبي هريرة لحديث ( ولا عدوى ) لوجهين : أحدهما أن نسيان الراوي للحديث الذي رواه لا يقدح في صحته عند جماهير العلماء ، بل يجب العمل به . والثاني أن هذا اللفظ ثابت من رواية غير أبي هريرة ؛ فقد ذكر مسلم هذا من رواية السائب بن يزيد ، وجابر بن عبد الله ، وأنس بن مالك ، وابن عمر عن النبي صلى الله عليه وسلم .
شرح مسلم ١٤/٣٧٧
അഭിപ്രായങ്ങള്‍
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ